Panikkar City
_ Dzieło Raimona Panikkara można porównać do miasta. Budowane
przez dziesięciolecia, jest nie tylko ogromne (dziesiątki książek, setki
artykułów, tysiące stron), ale także niezwykle bogate i fascynujące w swej harmonijnej
złożoności. Dwie główne aleje, Filozoficzna i Teologiczna, przekrecinają Panikkar
City w poprzek łącząc pasmo Gór Wschodu z pasmem Gór Zachodu, między którymi
miasto to zostało wzniesione i gdzie przebiegło też życie jego twórcy. W
centrum znajduje się Rynek Kosmoteandryczny z Pałacem Trójcy Radykalnej i
piękną Fontanną Chrystofani. Podążając wzdłuż jednej z głównych Alei dochodzi
się do wspaniałego Placu Adwaity z dwoma wieżami, Transcendencji i Immanencji,
które groźnie pochylają się ku sobie sprawiając wrażenie, jakby za chwię miały runąć,
co u turystów rodzi przerażenie, zaś u mieszkańców jedynie rozbawiony uśmiech. W
północnej części miasta ciągnie się długi deptak ze ścieżkami, Mitu i Logosu, które
splatają się ze sobą i przecinają tak, że obcy przybysz łatwo się tu gubi i nie
wie, po której z tych dwóch ścieżek w danej chwili kroczy. W dzielnicy tej
znajduje się Muzeum Iṣṭadevaty z wieloma cennymi ekspozytami, takimi jak
popiersie Parmenidesa, ikona Chrystusa Nieznanego, statua milcząco uśmiechającego
się Buddy, wiele drogocennych rękopisów zapisanych w sanskrycie, pali, chińskim,
greckim i łacińskim oraz kolekcja rzadkich książek z całego świata. Na
dziedzińcu muzeum stoi stara Studnia Tożsamości, do której wszyscy zaglądają z
nadzieją, że w jej głębiach dojrzą swoje prawdziwe odbicie. W południowej
części miasta znajduje się Park Ekozofi ze wzniesionym w jego centrum Pałacem Interkultury,
w którym odbywają się sympozja na temat meta-polityki, starające się rozwiązać
problemy współczesnego świata. Jeśli pragnie się zrobić zakupy, warto odwiedzić
bazar religii, który łatwo rozpoznać dzięki stojącej w jego środku charakterystycznej
dzwonnicy Czasowieczności. Przybywając tam w południe można wysłuchać koncertu
dzwonów wygrywających muzykę Rytmu Istnienia. Obiad najlepiej zjeść w
Restauracji Wiary, w której podają potrawy różnych wierzeń oraz amaretto „Mikrodoksja”,
przyrządzane według starych przepisów i podawane pod koniec posiłku na rachunek
właściciela. Panikkar City tętni życiem we dnie i w nocy, na jego ulicach słuchać
wiele różnych języków, a mimo to wszędzie panuje tu wielki spokój, który
wprowadza delikatny szum Rzeki Mistycznej wijącej się przez miasto. Tu i tam
przerzucono przez nią kilka mostów. Ciekawostką jest to, że wszystkie one mają
w swojej nazwie słowo "Dialog" – jest więc Most Dialogu Między
Religijnego i Most Dialogu Dialektycznego, a nawet Most Dialogu Dialogicznego. Panikkar
City nie ma murów. Na jego obrzeżach stoją zawsze otwarte na wszystkie strony
świata cztery bramy, które nazywają się Pokój, Zgoda, Harmonia i Symbioza. Pobyt
w tym mieście jest przeżyciem niezapomnianym.
2012
2012