Panikkar City

_ Dzieło Raimona Panikkara można porównać do miasta. Budowane przez dziesięciolecia, jest nie tylko ogromne (dziesiątki książek, setki artykułów, tysiące stron), ale także niezwykle bogate i fascynujące w swej harmonijnej złożoności. Dwie główne aleje, Filozoficzna i Teologiczna, przekrecinają Panikkar City w poprzek łącząc pasmo Gór Wschodu z pasmem Gór Zachodu, między którymi miasto to zostało wzniesione i gdzie przebiegło też życie jego twórcy. W centrum znajduje się Rynek Kosmoteandryczny z Pałacem Trójcy Radykalnej i piękną Fontanną Chrystofani. Podążając wzdłuż jednej z głównych Alei dochodzi się do wspaniałego Placu Adwaity z dwoma wieżami, Transcendencji i Immanencji, które groźnie pochylają się ku sobie sprawiając wrażenie, jakby za chwię miały runąć, co u turystów rodzi przerażenie, zaś u mieszkańców jedynie rozbawiony uśmiech. W północnej części miasta ciągnie się długi deptak ze ścieżkami, Mitu i Logosu, które splatają się ze sobą i przecinają tak, że obcy przybysz łatwo się tu gubi i nie wie, po której z tych dwóch ścieżek w danej chwili kroczy. W dzielnicy tej znajduje się Muzeum Iṣṭadevaty z wieloma cennymi ekspozytami, takimi jak popiersie Parmenidesa, ikona Chrystusa Nieznanego, statua milcząco uśmiechającego się Buddy, wiele drogocennych rękopisów zapisanych w sanskrycie, pali, chińskim, greckim i łacińskim oraz kolekcja rzadkich książek z całego świata. Na dziedzińcu muzeum stoi stara Studnia Tożsamości, do której wszyscy zaglądają z nadzieją, że w jej głębiach dojrzą swoje prawdziwe odbicie. W południowej części miasta znajduje się Park Ekozofi ze wzniesionym w jego centrum Pałacem Interkultury, w którym odbywają się sympozja na temat meta-polityki, starające się rozwiązać problemy współczesnego świata. Jeśli pragnie się zrobić zakupy, warto odwiedzić bazar religii, który łatwo rozpoznać dzięki stojącej w jego środku charakterystycznej dzwonnicy Czasowieczności. Przybywając tam w południe można wysłuchać koncertu dzwonów wygrywających muzykę Rytmu Istnienia. Obiad najlepiej zjeść w Restauracji Wiary, w której podają potrawy różnych wierzeń oraz amaretto „Mikrodoksja”, przyrządzane według starych przepisów i podawane pod koniec posiłku na rachunek właściciela. Panikkar City tętni życiem we dnie i w nocy, na jego ulicach słuchać wiele różnych języków, a mimo to wszędzie panuje tu wielki spokój, który wprowadza delikatny szum Rzeki Mistycznej wijącej się przez miasto. Tu i tam przerzucono przez nią kilka mostów. Ciekawostką jest to, że wszystkie one mają w swojej nazwie słowo "Dialog" – jest więc Most Dialogu Między Religijnego i Most Dialogu Dialektycznego, a nawet Most Dialogu Dialogicznego. Panikkar City nie ma murów. Na jego obrzeżach stoją zawsze otwarte na wszystkie strony świata cztery bramy, które nazywają się Pokój, Zgoda, Harmonia i Symbioza. Pobyt w tym mieście jest przeżyciem niezapomnianym.

 

2012